Exit Bar Mondial
Op 1 mei aanstaande sluit Bar Mondial definitief zijn deuren. Na lang gehakketak omtrent geluidsoverlast en ander burengerucht. Hiermee verdwijnt in de Antwerpse binnenstad weer eens een alternatiefje in het uitgaansleven. Een aantal hoogst persoonlijke beschouwingen en opinies.
Jan Ploem
Wie mij medio 2008 had gemeld dat hij een podium-café voor alternatieve rock 'n roll zou beginnen in het hartje van de stad, die had ik terstond gek verklaard. Gedoe met politie, milieupolitie, milieu-ambtenaren, brandweer, de burgemeester en het voltallige college zou zijn deel zijn.
Het is een wonder dat het nog zo lang heeft geduurd. Bar Mondial nam de start op 1 mei 2008 en legt het loodje er bij neer op 1 mei 2010.
Officieel na een klacht van één buurtbewoner wegens geluidsoverlast.
Om even te situeren: Bar Mondial bevindt/bevond zich op de Suikerrui. Dat is die straat links van het Stadhuis die naar de kaaien gaat, richting het Steen. Het is een drukbeklante straat met nogal groezelige horeca, enkele puike uitzonderingen niet te na gesproken. Je struikelt er als het ware over de terrassen des zomers. Het richt zich in hoofdzaak op toeristen en andere dagjesmensen.
Dat was ooit anders. De Suikerrui was in een verder verleden “den entrée” van het uitgaansleven in een bruisende buurt, vol met cafés, danstenten, bistros en ander vertier.
In de zijstraten had je cafés zoals de Il Mundo, de Faam, Het Spiegelbeeld om maar enkele te noemen. Je had (en hebt) ook de Cartoon's, een alternatieve kleine cinema. In de late jaren 90 heeft men nog een soort van dansgelegenheid aldaar gehad, maar ook dat is tot een roemloos einde gekomen. Op de Suikerrui zelf had je het Swing Café, een café waar je al eens een live-optreden kon meepikken. Laat nu dat net de locatie zijn waar Bar Mondial zijn trip begon en nu eindigt.
Bar Mondial bracht een zeer divers programma aan punk, ska, rockabilly, psychobilly enzovoort.
Persoonlijk geloof ik niet in die verschillende niches en subcultuurtjes, maar de verdienste was tenminste dat ze een alternatieve scène op de kaart van de binnenstad (terug) gezet heeft. Maar dan als anomalie.
Ik geloof dat verhaal van die éne klacht van die éne buurtbewoner niet helemaal. In de feitelijkheid zal dit wel juist zijn (meer dan 90 db is teveel), maar structureel is er meer aan de hand.
Cynische critici zouden kunnen opperen dat een aantal cafébazen/bierstekers en andere fijne lieden van het horeca-heir het succes van de Bar met lede ogen aanschouwden en de sociologische samenstelling van dat nieuwe publiek -gegeven de voormelde programmatie- niet konden pruimen. Deze samenzweringstheorie is wellicht te kort door de bocht.
Een andere, meer plausibele denkpiste is dat het al jaren een publiek geheim is dat de burgemeester en zijn college van vroede vaderen en moederen een hartsgrondige hekel heeft aan alternatieve (jeugd) culturen, zeker als die zich vestigen in het hartje van de historische binnenstad.
Dat is geen exclusief voor de huidige burgervader Patrick Janssens, Bob Cools was daar in de jaren '80 van de vorige eeuw al drukdoende mee bezig. Onder zijn bewind werden legendarische uitgaansplekken zoals Café Tom-Tom (het café van Radio Centraal) en de punktenten aan de Stadswaag continu gepest door politie, brandweer en andere ambtenarij. Uiteindelijk heeft het gros van die etablissementen toen de eer aan zichzelf gehouden en het bijltje er bij neergelegd.
Verder is de uitgaansbuurt rond de Grote Markt 'verpittaïzeerd'. Echte cafés zoals wijlen de Volle Maan, de Soete Naem Jezus (de Jean-Jacques) enzovoort zijn al jaren verdwenen. Allicht een toeval, maar toch.
Het regiem heeft gedurende de jaren 90 en in de loop van dit decennium het “alternatieve' uitgaansleven uitgebannen naar de buitenkanten van de stad. We denken hierbij aan de Trix/Hof ter Lo, de Petrol en de Schelda'pen, La Campine. Het stadsbestier wil al geruime tijd een soort kunstmatige feel good-factor installeren, genre “A zingt', 'A drinkt een bolleke', 'A loopt de 10 miles', 'A eet gezond', enzovoort. 'A moeder', ja wat mij betreft. Dit soort city-marketing heeft als doel de tweeverdieners met kinderen terug te winnen (het probleem van de stadsvlucht) en de verzuurde ouwe zagers & klagers die achterbleven in de stad min of meer te paaien.
Met verseuting als resultaat. En in dat plaatje is er uiteraard geen plaats voor initiatieven zoals Bar Mondial. Dat is teveel van de rock 'n roll. Paradoxaal hierbij is dat de aanpalende Grote Markt allesbehalve die feelgood-factor reflecteert. Op een doordeweekse avond biedt die plek een desolate aanblik. Buiten wat obligate tourist-traps en andere verpieterde horeca is er niet veel te beleven. Uitgerekend op de verzinnebeelding van het prestige en de grootsheid van deze stad.
Er is leegstand, exorbitante huurprijzen, een non-beleid: de Grote Markt is nu niet meteen de prettigste plek in de stad.
Antwerpen is geen Brugge noch Bokrijk. Het is geen stad enkel voor Japanse kiekjes. Het is een stad die leeft. Waar men werkt, werkloos is, woont, naar school gaat, winkelt, speelt, sport en... er een zware lap op geeft als het op uitgaan aan komt. En dat laten we ons niet afpakken, door geen enkel seutenregime.
Vanavond, maandag 26 april is er een gigantisch straatfeest op de Grote Markt, georganiseerd door Bar Mondial. Het begint omstreeks 18u en duurt tot 20u. Als entertainment voor de gemeenteraad.
Allen daarheen dus.
