Ik antwoord dan eerlijkheidshalve: "Op Erik De Bruyn van sp.a rood voor het Vlaams parlement, voor Europa, weet ik het nog niet goed...Anne Van Lancker misschien, maar het kan ook voor Kathleen zijn..."
Meteen, rel. De sossen zijn een bende klassenverraders die de jacht op werklozen hebben ingezet, mensen van den dop hebben gegooid, meegedaan hebben met de liberalen. Et cetera, enzovoort.
Op de PVDA van Peter Mertens moet er gestemd worden hoor ik uit de mond van een volbloed trotskist. Tja, voor de maoïsten van de PVDA waren de trotskisten agenten van de CIA, en dat is nog niet eens tien jaar geleden.
Nu heb ik de boekskes van Peter Mertens en Erik De Bruyn allebei gelezen. Toegegeven, een gestaald kader van een revolutionaire marxistische partij komt hier mee geen zak vooruit, het is eerder een ABC voor beginnelingen. Bovendien overlappen ze elkaar: nationalisering, overheidsinitiatief, sociale zekerheid, gezondheidszorg, usw.
Ze hebben allebei ook een romantische hang naar arbeiderdom, liefst in van die grote ongezonde stinkfabrieken. Terwijl de tendens naar ambachtelijke high tech/high end gaat (of andersom) in onze regio. Waarom hopeloos oude aftandse autofabrieken openhouden die bovendien lelijke modellen spuien? Mensen aan een ketting zetten is niet bepaald emanciperend. Wat mij betreft heeft het fordistisch-tayloristisch systeem al een poos afgedaan.
De radikale linkerzijde in Vlaanderen zit al een tijd met een huizenhoog probleem. Ze baseert zich op de klassieke stelling,"dat de arbeidersklasse de motor zal zijn van maatschappelijke verandering". Welnu, dit is vandaag onjuist. De arbeidersklasse drukt zich sociaal uit via haar opgejaagde corporaties, wel eens vakbonden geheten, en politiek door extreem-rechtse eigen-belang partijen. En daar heeft links niets in te smossen.
